Το σ'αγαπώ!

Όταν είσαι σε μια σχέση, η οποία αρχίσει και πηγαίνει στο πιο σοβαρό (όχι αραβώνες, γάμους, σώγαμπροι κλπ, απλά είναι exclusive, φαίνεται να έχει μέλλον κλπ) , είναι κρίσιμο το πότε θα πεις το σ'αγαπώ, ποιος θα το πει πρώτος, σε τι φάση θα είστε, αν το νιώθουν και οι δυο.
Και μετά είναι αντίδραση!
Και όλα αυτά είναι που πρέπει να τα θυμάσαι.
Για όσο είστε μαζί;
Όχι. Πρέπει να θυμάσαι τα ΠΑΝΤΑ για ΠΑΝΤΑ!

Γιατί μπορεί να χωρίσετε,αλλά μπορεί και να τα ξαναβρείτε. Και τότε πρέπει να θυμάσαι!


Εγώ λοιπόν έκανα το λάθος να το ξεχάσω. Ε, ναι, το παραδέχομαι. Δεν το θυμάμαι. Ήρθε φυσικά να το πω, το ένιωθα από πριν να το πω, οπότε δεν μου έκανε κάτι τρελό που το είπαμε, δεν ξέρω...
Μπορώ να πω ότι ακόμα το πληρώνω αυτό το λάθος μου να ξεχάσω.. Βέβαια κάτι μου λέει ότι δεν το θυμάται ούτε το Μαράκι, γιατί όποτε της λέω να μου το θυμίσει μου το παίζει δύσκολη.
"Να θυμηθείς μόνος σου! Αν νοιάζεσαι πραγματικά να θυμηθείς!"

Αφού το σκέφτομαι να το παίξω καμιά μέρα, "Θυμήθηκα!" και να βγάλω καμιά ιστορία από το κεφάλι μου, να δω αν θα συμφωνήσει!

Αλλά ας πούμε ότι πλέον η ζωή μας προχωράει κανονικά. We've moved forward που λένε και στο χωριό του GAP.

Το σ'αγαπώ, που λέτε, δεν είναι μικρή υπόθεση. Δυσκολεύεσαι να το πεις και να το εννοείς, αλλά μόλις βγει ξεκλειδώνει μια πόρτα! Αρχίζουν τα παιχνιδάκια, τα σ'αγαπώ στο τελευταίο μήνυμα, το σ'αγαπώ όταν κλείνει το τηλέφωνο, το σ'αγαπώ όταν αποχαιρετιέστε στο ΜΕΤΡΟ, το σ'αγαπώ πριν αρχίσει το φαγητό, το σ'αγαπώ ανάμεσα στις μπουκιές, το σ'αγαπώ κατά τη διάρκεια της μπουκιάς με το στόμα να ανοιγοκλείνει και κομματάκια να πετάγονται! Τι γλυκό!!!

Και έχουμε περάσει όλες τις φάσεις αυτές, και εν καιρώ της δύσκολης εβδομάδας του Ιουλίου, έχουμε κατέβει για βολτίτσα σε μια παραλία. Είχε και σχεδόν πανσέληνο (που για εμένα ήταν πανσέληνος, λες και μια μέρα κάνει τη διαφορά), η παραλία ερημική, πολύ ρομαντική φάση σας λέω..
Περπατάμε αρκετή ώρα και μιλάμε για τις διακοπές που σχεδιάζαμε.. Πού να πάμε, τι να κάνουμε, πότε θα πάμε. Μετά θυμηθήκαμε τα της σχολής, και κάτι αστείες στιγμές, μετά πήγαμε ακόμα πιο πίσω στις αρχές της σχέσης μας, εκεί να δείτε αστείες στιγμές! Και μετά....

- Πέτρο να σου πω κάτι;
- Πες μου γλύκα μου!
- Να ξέρεις... (σιωπή)
- Όχι, δεν ξέρω, πες μου.. (φόβος.. τι με περιμένει τώρα πάλι;;;)

- Να! Σε αγαπάω! Σε αγαπάω τόσο πολύ που είσαι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι όταν ξυπνάω, το τελευταίο πριν κοιμηθώ! Σε σκέφτομαι, σκέφτομαι πόσο χαρούμενη με κάνεις, πώς όλο αυτό διάστημα που είμαστε μαζί είναι τόσο υπέροχο! Είσαι από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί!
- Και εγώ σε αγαπώ!

-....... ΤΙ;; ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ;; ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΩ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ "ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΕ ΑΓΑΠΩ";;
-εεεε.....

Αφού με ξέρεις, δεν είμαι καλός με αυτά τα λόγια.. το ξέρεις ότι σε αγαπάω, γιατί πρέπει να βρω ωραία λόγια να στο πω, αφού στο δείχνω;

- Ποιος σου είπε ότι πρέπει; Έτσι βλέπεις τη σχέση μας; Σαν ένα πρέπει; Δηλαδή πρέπει να μου πεις ότι με αγαπάς; Δε θέλεις να μου το λες από μόνος σου;

- Το ίδιο πράγμα δεν λέμε;

Γιατί εκνευρήστηκες άρα που σου είπα απλά ότι και εγώ σε αγαπώ και όχι κάτι πιο φανφαρέζικο;

-Δηλαδή θες να πεις ότι εγώ αυτά που λέω απλά λόγια για να στα πω και να ακουστούν ωραία δεν τα εννοώ.. μετά από όσα έχουμε περάσει μαζί αυτό πιστεύεις για εμένα; ε; 

-

Άκου τι θα κάνουμε... θα απολαύσουμε τώρα τι θάλασσα και το φεγγάρι και σε 5 μέρες αν θες θα κάνουμε την ίδια συζήτηση, εντάξει;

-ΕΝΤΑΞΕΙ! Αλλά δεν θα τη γλυτώσεις! Ξέρεις πως έχεις άδικο, και μην νομίζεις ότι σε 5 μέρες θα έχει αλλάξει κάτι!!

______________________________

Επειδή έλαβα καμιά 10αριά e-mail για την απουσία μου αυτές τις μέρες, θα ήθελα να ενημερώσω ότι λόγω υποχρεώσεων της σχολής έχω ελάχιστο χρόνο για το blog! Θα προσπαθήσω να μοιράζομαι τουλάχιστον μια ιστορία κάθε εβδομάδα όμως! :)

Οκ, 3 e-mail έλαβα, τώρα το ξεκίνησα το blog, δεν είμαι και τόσο δημοφιλής... 

Εντάξει πια, αμέσως να με φάτε! Δεν έλαβα κανένα e-mail, αλλά πρέπει να μου το κοπανάτε;;;;

~Π.

Η κυβέρνηση έχει περίοδο! (μόνιμα)

"[...] Για να μην υπάρξει τρύπα στα δημοσιονομικά, θα επιβαρυνθούν οι καπνιστές. Συγκεκριμένα, ακριβαίνουν κατά 5 λεπτά το πακέτο τσιγάρων και ο καπνός."

[via]

[εν καιρώ περιόδου]
- Θέλω σήμερα να δούμε το notebook για άλλη μια φορά!
- Μωρό μου, αν δούμε σήμερα το notebook, δεν θα μου σηκωθεί για δυο εβδομάδες, κρίμα δεν είναι;
- Όχι! δεν με νοιάζει! Εγώ σου είπα ότι θέλω να το δούμε!
- Μα βρε συ, αν το δούμε τώρα, μετά τις επόμενες εβδομάδες δεν θα περνάμε καλά.
- Μια χαρά θα είσαι, μπορείς να τα καταφέρεις.
- Ε, αφού δεν θα μπορώ σου λέω.
- Εντάξει, αλλά θα πάμε για ψώνια.

Όχι ότι καπνίζω, ή ότι τα 5 λεπτά είναι το τεράστιο ποσό, αλλά τι λογική είναι αυτή; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα; Αφού έχουμε πέσει στο ρέμα προ πολλού... 

Αλήθεια, θα με ενδιέφερε πάρα πολύ, να δω τη διαδικασία και τη μελέτη σύμφωνα με την οποία το κενό που θα κάλυπταν τα 25euro είσοδος στα νοσοκομεία θα τα καλύψουν τώρα τα 5 λεπτά στα τσιγάρα. 

Τα 5 πράγματα που μισώ (εκτός από την περίοδο)

Έλειπα για ολιγοήμερες διακοπές, και δεν προλάβαινα να γράψω κάποια ιστοριούλα. Αφήστε που όποτε ήμουν έξω και μου ερχόταν μια ανάμνηση - ή ακόμα χειρότερα ήταν στην παρέα κοπέλα με περίοδο και το ζούσα- και πήγαινα να τη σημειώσω στο κινητό, άκουγα το

"Πάλι με το κινητό ασχολείσαι;; Άστο κάτω!"

Σήμερα που γύρισα, και πάνω που προσπαθούσα να κάνω ενα catch up (που λένε και στο χωριό μου... ψέματα, στο χωριό μου δεν το λένε αυτό. Στην Κύπρο όμως παίζει να το λένε) των internetομηερών που έχασα, δέχθηκα μια πρόσκληση από τον Πρόεδρο (ένας είναι ο Πρόεδρος) για το γνωστό παιχνιδάκι, που πρέπει να γράψω για τα  πέντε πράγματα που μισώ.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Και θα μπορούσα να τελειώσω εδώ. Αλλά ο πανούργος, στην πρόσκλησή του έχει βάλει και σημείωση: "μη γράψεις μόνο για περίοδο αυτή τη φορά!" 

Οπότε θα γράψω για τα 5 πράγματα που μισώ, μετά την περίοδο! 

1. Τα χιόνια στις ιστοσελίδες

Γιούπι! Ήρθαν τα Χριστουγέννα! Γιούπι! Ας βάλουμε όλοι χιόνια στις ιστοσελίδες μας να πέφτουν με 8 διαφορετικούς τρόπους για να βοηθήσουμε τον κόσμο να καταλάβει πόσο το ζούμε και πόσο χαρούμενη παρέα είμαστε! 

Shopping therapy! NOT! vol. 1

Ναι, τελικά δεν ήμουν άτυχος μέσα στην τύχη μου, αλλά άτυχος μέσα στην ατυχία μου, καθώς τα ψώνια που χάθηκαν λόγω της "αδιαθεσίας" - της καθόδου των Ρώσων όπως λέει και μια φίλη της Λοβ Αδδίκτ - πραγματοποιήθηκαν χθες. 

Η ώρα 10 το πρωί, χτυπάει το τηλέφωνο..

Αφού στις 3 είχα βάλει το ξυπνητήρι γαμώ την τύχη μου, πότε πήγε 3;;;

Αλλά κάτσε... αυτός δεν είναι ήχος ξυπνητηριού, αυτός είναι ήχος κλήσης.. 

Με το μάτι να μην ανοίγει, το ανοίγω στα τυφλά και απαντάω φυσιολογικότατα, καταβάλλοντας υπερπροσπάθεια για να μην ακουστώ  κοιμησμένος -παραδεχτείτε όλοι το κάνουμε. και όχι, δεν λέμε σε κανέναν ότι μας ξύπνησε το τηλέφωνο του. -

Ακολουθεί ο διάλογος με την μετάφραση:

New Year's Period

28/12/2013

Τα παιδάκια παίζουν κάθε μέρα, όλη μέρα! Έξω έχει βάλει λίγο κρύο! Οι φίλες αναγνώστριες είμαι σίγουρος ότι βγήκαν για ψώνια, οι φίλοι αναγνώστες τις περιμένουν στα αμάξια, γιατί "που να παρκάρω βρε μωρό μου τώρα στην Νέα Ιωνία;;". Οι "τυχεροί" που δεν περιμένουν στα αμάξια, ανεβοκατεβαίνουν την Ερμού, κρατώντας φυσικά τσάντες γεμάτες. 

Όσο για εμένα; Σηκώνομαι κατά τις 12.30, πλένομαι, φτιάχνω έναν καφέ της κακιάς ώρας. Ανοίγω την ντουλάπα, βάζω το πρώτο τζιν που βρίσκω μπροστά μου, ένα φούτερ και πάω να βάλω τα παπούτσια.. και πάνω που έβριζα γιατί αλλού ήταν το δεξί και αλλού το αριστερό -τελευταίο Παρασκευιάτικο μεθύσι του χρόνου γαρ- χτυπάει το τηλέφωνο. 

Μωρό μου, δεν μπορώ να πάμε για ψώνια τελικά.

-Ωωωω... τι κρίμα.. Δεν πειράζει καρδιά μου.. Γιατ....
-ΑΔΙΑΘΕΤΗΣΑ! ΓΙ' ΑΥΤΟ!!

Γιατί;; Γιατί σε εμένα; Τι ατυχία μέσα στην τύχη μου είναι αυτή; Δηλαδή τι; Έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε ψώνια και σε περίοδο; Προφανώς θα προτιμούσα 5 ώρες ψώνια, για να βρούμε τα ιδανικά παπούτσια που θα ταιριάζουν με όλα τα ρούχα, θα είναι για βράδυ και για έναν καφέ, και αναπαυτικά και δεν θα λερώνονται! Αλλά με ρώτησε κανείς;; ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ!

Γιατί; Γιατί; Γιατί; Τώρα ο καινούριος χρόνος θα μπει με περίοδο.

Όχι ότι είμαι προληπτικός. Αυτά είναι για τις γιαγιάδες, στα χωριά.

Αλλά ας είμαστε και λίγο προσεχτικοί, δεν κάνει να παίζουμε με αυτά.

Καλή Χρονιά και Ευτυχισμένος ο Καινούριος Έτος!

~Π.

3+1 συμβουλές για τις δύσκολες μέρες (part 1)

Σε εσένα απευθύνομαι αγαπητέ αναγνώστη, που η κοπέλα σου έχει περίοδο σε 2-3 μέρες, είναι σε φάση PMS και ακόμα δεν έχουν κυλίσει οι πρώτες σταγόνες...

Όχι αγαπητή αναγνώστρια, δυστυχώς δεν είναι μόνο για εσένα δύσκολες μέρες. Είναι για όλον τον κοινωνικό σου κύκλο. Οι γονείς; φταίνε. Τα αδέρφια; Αυτά και αν φταίνε. Οι φίλες; Τόσο κάριες είναι. Το αγόρι σου; Αυτό το γουρούνι να λες καλύτερα!

Αν σου έχει συμβεί στο πάνω από το 30% των περιόδων της κοπέλας σου, τότε ανήκεις στο 2% του πληθυσμού.

Επιστρέφω σε εσένα όμως αγαπητέ αναγνώστη, με μερικές συμβουλές για να είσαι προετοιμασμένος την επόμενη φορά. Όχι, οι επιστήμονες δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα την θεραπεία, σου δίνω όμως tips για να ανακουφίσεις τον πόνο. Σαν τα γιατροσόφια της γιαγιάς. Ποτέ δεν θα σου λύσουν το πρόβλημα. Θα νιώσεις όμως καλύτερα μέχρι να πας στον γιατρό.

Στο θέμα μας λοιπόν:

1. Άρχισε να θυμάσαι όλες τις σημαντικές και ασήμαντες ημερομηνίες της σχέσης σας, αλλά και πριν από αυτή.
   -Θυμάσαι το πρώτο μας φιλί, σε μέρος με θέα σε θάλασσα, θερμοκρασία 29 βαθμών, ανέμους βορειοδυτικούς και 3% υγρασία;
   
   

   -12 Ιουλίου, 15:34. Φορούσες μαύρο σορτσάκι, άσπρο τυραντάκι και ήταν η μέρα που τσακώθηκες με την Μαρία γιατί είχε πάρει την ίδια μπλούζα με εσένα και την φόρεσε το ίδιο βράδυ με εσένα.
   
   
   
   Τόλμα να μην τα θυμάσαι όλα αυτά! Κάντα ένα σκονάκι, μάθε τα παπαγαλία. πέρνα τα στο κινητό εν ανάγκη και ρίχνε κρυφές ματιές εν ανάγκει, αλλά για τον Θεό, η απάντηση " Εεε, πότε λες, δεν θυμάμαι ακριβώς" δεν είναι η σωστή απάντηση.
   
   

Αντί προλόγου

Με λένε Πέτρο. Είμαι 23 χρονών, ζω στην Αθήνα όπου και σπουδάζω.Πορωμένος με την τεχνολογία, αγάπη για την μουσική και το διάβασμα. Με την κοπέλα μου, την Μαρία, είμαστε μαζί περίπου 2 χρόνια. Συμφοιτητές αρχικά, φίλοι μετά, ζευγάρι αργότερα. Ταιριάξαμε από την αρχή, πώς να το κάνουμε;

Μη έχοντας κάνει κάποια μεγάλη και σοβαρή σχέση πριν την Μαρία,  δεν ήξερα τι μπορεί να με περιμένει. Δηλαδή ήξερα, αλλά μόνο τα καλά.. τα κακά  δεν τα ήξερα..

Ήμουν όμως έτοιμος να τα αντιμετωπίσω. Ερωτευμένος γαρ. Και τον πρώτο καιρό ήταν όλα ρόδινα. Πετούσαμε στα σύννεφα και βλέπαμε χαρούμενα μικρά μου πόνυ να τρέχουν στα καταπράσινα λειβάδια!